Normal 0 21 false false false MicrosoftInternetExplorer4 <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Comic Sans MS"; panose-1:3 15 7 2 3 3 2 2 2 4; mso-font-charset:162; mso-generic-font-family:script; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:647 0 0 0 159 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-parent:""; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman";}h1 {mso-style-next:Normal; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; text-align:justify; mso-pagination:widow-orphan; page-break-after:avoid; mso-outline-level:1; font-size:10.0pt; mso-bidi-font-size:12.0pt; font-family:"Comic Sans MS"; mso-bidi-font-family:Arial; mso-font-kerning:0pt;}h2 {mso-style-next:Normal; margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; text-align:justify; mso-pagination:widow-orphan; page-break-after:avoid; mso-outline-level:2; font-size:11.0pt; mso-bidi-font-size:10.0pt; font-family:Arial; mso-bidi-font-family:"Times New Roman"; color:black; layout-grid-mode:line; font-weight:normal; font-style:italic; mso-bidi-font-style:normal;}p.MsoTitle, li.MsoTitle, div.MsoTitle {margin:0cm; margin-bottom:.0001pt; text-align:center; mso-pagination:widow-orphan; font-size:12.0pt; font-family:"Comic Sans MS"; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-bidi-font-family:Arial; font-weight:bold;}@page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:70.85pt 70.85pt 70.85pt 70.85pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0;}div.Section1 {page:Section1;}--> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:Normal Tablo; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:Times New Roman; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;}KÜÇÜK İSTAVRİTİN ÖYKÜSÜ
Küçük istavrit yiyecek bir sey sanıp,
Hızla atıldı çapariye.
Önce müthis bir acı duydu dudağındaGümbür gümbür oldu yüreği
Sonra hızla çekildi yukarıya...
"Dudağı yarıklar" denir, şanslıdır onlar,
Hani gorup de gokyuzunu veinsanı,
Oltadan son anda kurtulanlar.
Ne care, balıkçının parmaklarıhoyratça kavradı onu
Küçük istavrit anladı, yolunsonu...
İnsanlar gelip geçtilerönünden
Bir kedi yalanarak baktıgözünün içine,
Yavaşça karardı dünya,
Başı da dönüyordu,
Son bir kez düşündü derinmaviyi,
Beyaz mercanı, bir de yesil yosunu...
Aslında hep merak etmişti,
Denizlerin üstünü.
Neye benzerdi acep gökyüzü ?
Bir yanda büyük bir merak,
Bir yanda ölüm korkusu...
Koca denizlere sığmazdı yüreği,
Oysa şimdi yüzerken
Küçücük yeşil leğende,
Cansiz uzanıvermis dostlarına
Değiyordu minik yüzgeci...
İşte tam o anda eğilip aldım onu,
Yürüdüm deniz kenarına,
Bir öpücük kondurdum başına..
İki damla gözyaşından ibaret,
Sade bir törenle saldımdenizin sularına...
Bir an öylece bakakaldı,
Sonra sevinçle dibe daldı...
Gitti , tüm kederimi söküpatarak
Teşekkürü de ihmaletmemisti...
Bir kaç degerli pulunu elimeavuclarıma bırakarak...
Balıkçı ve kedi şaşkınbaktılar yüzüme...
Sorar gibiydiler neden yaptinbunu niye?
"Bir gün dedim bulursamkendimi
Yeşil leğendeki küçük istavrit kadar çaresiz,Son ana kadar hep birumudum olsun diye !.."
